شهر سوخته

شهر سوخته یکی از آثار تاریخی و باستانی عصر برنز منطقه تمدن جیرفت در استان سیستان و بلوچستان در ایران ، به شمار می‌آید . شهر در ساحل رودخانه هیرمند و دریاچه هامون زمان خود و کنار جاده کنونی زاهدان - زابل بنا شده بوده‌است .
بر مبنای یافته‌های باستان شناسان شهر سوخته در حدود 280 هکتار وسعت دارد و بقایای آن نشان می‌دهد که این شهر دارای پنج قسمت اساسی بوده که شامل بخش مسکونی واقع در شمال شرقی شهر سوخته ؛ بخش‌های مرکزی ؛ منطقه صنعتی ؛ بناهای یادمانی ؛ و گورستان است که به صورت تپه‌های متوالی و چسبیده به هم واقع شده‌اند . هشتاد هکتار از شهر سوخته را بخش مسکونی تشکیل می‌داده‌است .
قدمت شهر سوخته را بالغ بر 5000 سال ذکر می کنند . این شهر در دوره ماقبل تاریخ حدود ۳۲۰۰ قبل از میلاد پایه‌گذاری و حدود ۱۸۰۰ قبل از میلاد متروک شده است . برای دوره‌ای حدود ۱۴۰۰ سال ، زندگی در این شهر جریان داشته است . دوران شکوفایی این تمدن بین سال‌های ۲۵۰۰ تا ۲۲۰۰ قبل از میلاد بوده است که شهر حدود ۵۵۰۰۰ نفر جمعیت داشته است . در این شهر دو گروه عمده کشاورزان و صنعتگران اکثریت را تشکیل می‌داده‌اند .